سنتز و شناسایی پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هالوژن‌دارشده

Authors

  • مجتبی فرخی تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی فرایندهای پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۴۳-۱۴۱۱۵
  • مهدی عبداللهی تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی فرایندهای پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۴۳-۱۴۱۱۵
Abstract:

پلی(دی‌متیل سیلوکسان) به دلیل خواص استثنایی مانند کشش سطحی و آبگریزی زیاد، تراوایی گاز زیاد، انعطاف‌پذیری زیاد در دمای محیط، زیست‌سازگاری خوب و دمای انتقال شیشه‌ای بسیار کم مورد توجه بسیار قرار گرفته‌ است. از ساده‌ترین روش‌های استفاده از این خواص در کوپلیمرها، استفاده از پلی(دی‌متیل سیلوکسان) به عنوان درشت‌آغازگر در پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده است.در این پژوهش، پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل به وسیله آزمون‌های طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی هسته‌ پروتون (1H-NMR) و رنگ نگاری ژل‌تراوایی(GPC) شناسایی شد. نتایج نشان داد، مقداری ناخالصی در نمونه تجاری پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل وجود دارد. برای بررسی واکنش‌پذیری این ناخالصی‌ها از واکنش‌های عامل‌دار کردن استفاده شد.پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل از  واکنش با ۲-برموپروپیونیل برمید و α-برموایزوبوتیریل برمید با موفقیت برم‌دار شد. از این درشت مولکول ω-برم‌دار شده می‌توان به عنوان درشت آغازگر در پلیمرشدن رادیکالی انتقال اتم استفاده کرد. در ادامه، پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-برم‌دارشده با سدیم یدید در استون خشک یددار شد. برم‌دار و یددارشدن ببا آزمون‌های FT-IR،1H-NMR و GPC تایید شد. نتایج GPC نشان داد، با عامل‌دار کردن و شستشوی پلی(دی‌متیل سیلوکسان)، ناخالصی‌های با وزن مولکولی زیاد از بین می‌روند ولی همچنان مقادیری از ناخالصی باقی می‌ماند. پیک‌های مربوط به ناخالصی‌های باقی مانده‌در طیف‌های 1H-NMR نمونه‌های عامل‌دار شده بدون تغییر در شدت و مکان شیمیایی با وضوح بیشتری قابل مشاهده بود که نمایانگر خنثی بودن آنها در واکنش‌های اصلاح شیمیایی حکایت است. به عبارت دیگر، این ناخالصی‌ها فاقد گروه هیدروکسی هستند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنتز و شناسایی پلی(دی متیل سیلوکسان) ω-هالوژن دارشده

پلی(دی متیل سیلوکسان) به دلیل خواص استثنایی مانند کشش سطحی و آبگریزی زیاد، تراوایی گاز زیاد، انعطاف پذیری زیاد در دمای محیط، زیست سازگاری خوب و دمای انتقال شیشه ای بسیار کم مورد توجه بسیار قرار گرفته است. از ساده ترین روش های استفاده از این خواص در کوپلیمرها، استفاده از پلی(دی متیل سیلوکسان) به عنوان درشت آغازگر در پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده است.در این پژوهش، پلی(دی متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل ...

full text

سنتز و شناسایی کوپلیمر دوقطعه‌ای پلی(وینیل استات)-قطعه-پلی(دی متیل سیلوکسان) به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید

از میان روش‌های پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده، پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید به‌عنوان روشی آسان، کارآمد و قوی معرفی شده است که برای گستره وسیعی از مونومرهاا قابل استفاده بوده و با هر دو محیط همگن و ناهمگن نیز سازگار است. پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید مونومر وینیل استات (VAc) در مجاورت 2و׳2-آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل (AIBN) به عنوان آغازگر و پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω–یددار (PDMS-I) به عنوان عامل انتقال در...

full text

سنتز، شناسایی و بررسی حلالیت و خواص گرمایی آمیزه پلی سیلوکسان های جدید با پلی آمید

در این پایان نامه ابتدا پلی آمید 6 با استفاده از یک دای آمین آروماتیک سنتز شد سپس نانو ذره poss به عنوان یک فیلر و تقویت کننده درون ماتریس پلیمری قرار گرفت و با درصدهای وزنی 5و10 به روش پلیمریزاسیون درجا سنتز شدند ساختار مورد نظر توسط طیف سنجی ft-ir و طیف سنجی nmr مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از سنتز موفقیت آمیز این ساختار داشتند . برای بررسی خواص حرارتی ، پلیمر حاصل توسط دستگاه tga و ...

15 صفحه اول

سنتز و شناسایی کوپلیمر پلی سیلوکسان به عنوان همترازکننده در پوششهای پودری

پوشش های پودری در بین انواع مختلف پوشش ها، به دلایل مختلف از جمله: کاهش voc محیط و کاهش هزینه تولید، بیشترین رشد را داشته اند. یکی از پر مصرف ترین و مهمترین افزودنی ها درپوشش های پودری عوامل همترازکننده هستند. عامل همترازکنند ه ای که در این تحقیق سنتز شده است کوپلیمر اکریلیکی از هیبرید آلی معدنیpdms/sio2می باشد. در ابتدا ماکرو مونومر متاکریلاتی از هیبرید pdms/sio2 توسط pdms با گروه انتهاییoh ، ...

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 26  issue 6

pages  484- 475

publication date 2014-02-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023